Lesson Plan
Title: "Prelude" by Stepan Zorian
Course: Western Armenian for Intermediate Heritage Language Learners
Objectives: Students will develop the ability to:
- guess the meaning of new words from the context
- identify, comprehend, and use literary vocabulary
- analyze and appreciate the language and organization of a literary text
Materials: Text of Stepan Zorian's "Prelude" with underlined vocabulary words; picture of Stepan Zorian, handouts for group discussion (optional)
Time: 1 – 1 ½ hrs
(Overall lesson type: Test–Teach–Test)
I. Presentation of homework
- Tape Stepan Zorian's picture to the board.
- Have students present their homework assignments on the life and work of Stepan Zorian. Each student or group of students (if the assignment was a group project) presents one section of the assignment.
- Students discuss the presentations and what they learned from them.
II. Clarifying the meanings of new words
- Introduce the reading to the class and present some of the key words. Students write the new words and their definitions or translations in their notebooks.
- Students read “Prelude” silently.
- Students try to define the underlined words by looking at the context and write down the meanings in their notebooks. They highlight other words in the reading that they don't know. Walk around and answer questions as necessary.
- Discuss with the class the meanings of the underlined words. Help clarify the meanings of other words the students don't know. Explain the etymology of (some of) the underlined words if appropriate.
- Students read the text aloud, two sentences per student. If necessary, correct their pronunciation.
- Ask a few questions about the reading to check general comprehension.
III. Word and text study
- Clarify difficult and/or specific grammatical structures and explain vocabulary words that are still unclear.
- Guide students in categorizing the underlined words and phrases under headings such as: Everyday words, Literary/poetical words, Comparisons, Vocabulary associated with personifications.
- Guide students in analyzing the features of “Prelude” as an illustration of a certain literary genre, as well as the author's use of language to convey atmosphere and emotion. Discussion points may include the author's choice of nouns, adjectives, verbs, and adverbs; his use of literary/poetical terms, comparisons, and personification; parallel grammatical structures.
IV. Informal assessment
- Divide the reading into four parts and assign each part to a group of students. Write the points for analysis on the board or provide handouts for each group.
- Group members discuss the points (main idea of assigned section, organization of content, features of language, rendering of emotion) and report their findings to the class.
- Write the key points under each heading on the board.
V. Homework assignment options
- Students write their impressions of the reading.
- Students write a literary analysis of the text.
- Students are provided with a text about a snowy winter day that belongs to another genre: a tourist ad, a personal letter, a memoir of an outing, a poem, etc. They write an essay about the similarities and differences between “Prelude” and the new text as regards content, organization, language, and emotion. (If time allows, model part of the assignment in class.)
Prelude
It is a tranquil evening today. Outside, the snow, the snow that I love is falling calmly. It is falling on the naked trees, on the homes, and on the streets. It is falling and covering all things with care, equally, and the night is turning into marble. It is falling and covering far away: far, and the road and the frequented road, and village and city, and mountain and forest. It is being held today from horizon to horizon, and it seems as though the snow is coming through the entire universe. It is coming down as large-petaled flakes and calm, dishonorable and confident, as it has through the centuries, as it had come in the days of our youth, and how it will come both on our tombstones and at that time, when on earth we will have neither a name, nor a memory.
But I am not saddened; on the contrary, my favorite thing in nature is snow, which falls on the earth like a cleanser, restoring the earth. Neither do I get cold. Behold! My window is open, and I am hearing, how the soft flakes like velvet scrape the trees, and even one another. They are so delicate, and they have such a soft sound. In their whisper, I am hearing the murmur of another world…and my soul is slowly shaking in the daily heaviness, and I am feeling myself to be so relaxed and so clean.
Today is a calm and sweet evening for me.
My fire is smiling happily in the furnace, and you don't know how, with what enchantment the memories are awakening one after another, just like the picture on the fine linen, which follows those colorful memories, which are both happy and sad.
Who called you, my faraway, long forgotten memories? Did the snow actually bring you to this peaceful night, or did the fire in my furnace take me back to those days, when the earth seemed like one common village; the sun, a child sleeping in the forest, and life, life ever so simple and a puzzle of the night?
Oh, welcome! I do not expel you.
My heart is willing again and again to remain with you, and to live your happiness and melancholy.
Stephan Zorian
Translated by Tamar M. Boyadjian
Նախերգանք
Անդորր երեկոյ է այսօր: Դուրսը՝ ձիւնը, իմ սիրած ձիւնը իջնում է հանդարտ: Իջնում է նա մերկ ծառերի վրայ, տների վրայ, փողոցների վրայ: Իջնում ու ծածկում է ամէն ինչ խնամով, հաւասար, ու գիշերը դառնում է մարմարեայ: Իջնում ու ծածկում է նա հեռուները . հեռու՝ ե'ւ ուղի ու արահետ, ե'ւ գիւղ ու գաղաք, ե'ւ սար ու անտառ: Նա բռնել է այսօր հորիզոնից հորիզոն, ու թւում է ՝ ձիւն է գալիս ամբո~ղջ տիեզերքում: Գալիս է նա մեծափաթիլ ու հանդարտ, անարգել ու համարձակ, ինչպէս եկել է դարեր շարունակ, ինչպէս գալիս էր մեր մանկութեան օրերին, ինչպէս պիտի գայ եւ մեր գերեզմանի վրայ եւ ա'յն ժամանակ, երբ աշխարհում էլ չենք ունենայ ո'չ անուն, ո'չ յիշատակ:
Բայց ես չեմ տխրում, ընդհակառակն. բնութեան մէջ իմ ամենա-սիրածը ձիւնն է, որ իջնում է երկրի վրայ, որպէս մաքրութիւն կարծես, ու նորոգում նրան: Ո'չ էլ մրսում եմ: Պատուհանս բաց է ահա, ու լսում եմ, թէ ի'նչպէս են փափուկ փաթիլները թաւիշի նման քսւում ծառերին, գուցէ եւ իրար: Այնպէ~ս նուրբ, այնպէ~ս մեղմ ձայներ ունեն նրանք: Նրանց փսփսունքի մէջ ես մի այլ աշխարհի շշուկ եմ լսում... եւ հոգիս կամաց-կամաց թօթափում է բեռներն առօրեայ, ու ես այնպէ~ս հանգիստ, այնպէ~ս մաքուր եմ զգում ինձ:
Այսօր խաղաղ, անոյշ երեկոյ է ինձ համար:
Կրակս ուրախ ժպտում է օջախում, եւ չգիտես ի'նչպէս, ի'նչ կախարդանքով յուշեր են զարթնում իրար յետեւից ու, ինչպէս նկարը պաստարին վրայ, յաջորդում են միմեանց այդ յուշերը բազմերանգ, այդ յուշերը ուրախ ու տխուր:
--Ձեզ ո~վ կանչեց, իմ հեռաւո~ր, իմ մոռացուա~ծ յուշեր: Արդեօք ձի՞ւնը բերեց ձեզ, այս երեկո՞ն խաղաղ, թէ՞ օջախիս կրակը տարաւ ինձ յետ, դէպի այն օրերը, երբ աշխարհը թւում էր մի գիւղ հասարակ, արեւը՝ անտառի մէջ քնող մի մանուկ, իսկ կեանքը, կեանքը՝ պարզ ու մթին :
Է~, բարի գալուստ, չեմ վանի ես քեզ:
Սիրտս յօժար է նորից ու նորից ձեզ հետ լինելու, ձեր ուրախութիւնն ու տխրութիւնն ապրելու:
--ՍՍԵՓԱՆ
ԶՕՐԵԱՆ
Contributed by Tamar Boyadjian
Dept. of Near Eastern Languages and Cultures – Armenian Studies, UCLA